Strona:Fundamento de Esperanto.djvu/33

Ta strona została uwierzytelniona.

GRAMATYKA

A) ABECADŁO

Aa, Bb, Cc, Ĉĉ, Dd, Ee, Ff,
a b c cz d e f
Gg, Ĝĝ, Hh, Ĥĥ, Ii, Jj, Ĵĵ,
g h ch i j ż
Kk, Ll, Mm, Nn, Oo, Pp, Rr,
k l m n o p r
Ss, Ŝŝ, Tt, Uu, Ŭŭ, Vv, Zz.
s sz t u u (krótkie) w z

U W A G A. — Drukarnia, nie posiadająca czcionek ze znaczkami, może zamiast Ĉ, Ĝ Ĥ, Ĵ, Ŝ, Ŭ, drukować ch, gh, hh, jh, sh, u.

B) CZĘSCI MOWY

1. Przedimka nieokreślnego niema; jest tylko określny la, wspólny dla wszystkich rodzajów, przypadków i liczb.
2. Rzeczownik kończy się zawsze na o. Dla utworzenia liczby mnogiéj dodaje się końcówka j. Przypadków jest dwa: mianownik (nominativus) i biernik (accusativus); ten ostatni powstaje z mianownika przez dodanie zakończenia n. Resztę przypadków oddaje się za pomocą przyimków dla dopełniacza (genitivus) —de