Strona:Gösta Berling (tłum. Mirandola).djvu/141

Ta strona została przepisana.

surowy i sprawiedliwy? Nie boją się kary za porwanie i zmuszenie do jazdy z nimi. Cieszyła się na to, jak im mąż jej zabroni przekraczać progu swego domu, jak ich wobec służby napiętnuje, zakazując otwierać im bram Borgu. Czekała na to, że mąż potępi czyn wobec niej, i majorowej, ich dobrodziejki.
Pewną była, że człowiek tak czuły dla żony spuści słuszny gniew na głowy prześladowców, a miłość rozpłomieni jego słowa. Jakżeby mógł pozwolić porywać ją jastrzębiom, niby wróbla. Mała kobiecina dygotała żądzą zemsty od stóp do głowy i czekała na męża, by dał wyraz temu, co odczuwała w swej niemocy.
Pułkownik Baerencreutz o siwych wąsach, poszedł bez ceremonji do jadalni, by ogrzać się przy kominku, na którym, mimo późnej godziny płonął suty ogień.
Gösta trzymał się na uboczu w cieniu i patrzył na hrabinę, z której służący zdejmował futro. Uczuł nagle wesołość nie zaznaną od lat całych i nabrał pewności, że w ciele tem mieszka przepiękna dusza.
Długo spała, ale wyjrzy kiedyś na światłość dnia, a Gösta był rad bardzo, że odkrył niewinność, czystość i nieświadomość złego. Omal nie roześmiał się, widząc jak jest zła, czerwona i jak marszczy czoło.
— Sama nie wiesz, jak jesteś dobra i łagodna! — pomyślał.
Wiedział, że nigdy zewnętrzna strona jej własnej jaźni, nie oceni w pełni strony wnętrznej. Uczuł, że od tej chwili musi zostać jej czcicielem i służyć jej, jak wszystkiemu, co piękne i boskie.
Ale nie żałował ostrego z nią postąpienia, bo gdyby się nie bała, nie odpychała go i nie czuła oburzenia, nie dowiedziałby się nigdy, co za wielki duch w niej mieszka.
Uważał ją za oddaną wyłącznie tańcom i rozrywce, a fakt, że wyszła za głupiego, świadczył też fatalnie.
Postanowił, że odtąd będzie aż do śmierci jej psem i niewolnikiem, jak zwykł był mawiać kapitan Chrystjan.
Gösta siedział w pobliżu drzwi ze złożonemi rękami i odprawiał coś w rodzaju nabożeństwa. Tak podniosłego nastroju nie przeżył od chwili pierwszego poetyckiego natchnienia. Nie zwrócił nawet uwagi na to, że