Strona:G. Tissandier - Rozrywki Naukowe.djvu/131

Ta strona została uwierzytelniona.
PISZCZAŁKI.
Drewniana piszczałka.

Na łodydze z wierzby, ściętej w chwili, kiedy sok w drzewie zaczyna krążyć obficiej, nacinamy scyzorykiem korę. Następnie, zmaczawszy korę, obtłukujemy ją, uderzając na kolanie trzonkiem noża. Po tych przygotowaniach odbywa się zdjęcie kory w jednym całym kawałku przez ostrożne obracanie prawą ręką, lewa ręka przytrzymuje dolną część łodygi. W ten sposób można otrzymać zwykłą piszczałkę, jak gwizdawka z otworu klucza (fig. 102); prawdziwą piszczałkę mieć będziemy, jeżeli natniemy pręt i korę, jak wskazuje figura pod B i C.

Fig. 102.

Doskonałą gwizdawkę można zrobić z miseczki żołędzi.
Umieszczamy tę małą miseczkę między wskazującym i środkowym palcem u nasady ich. Rękę zamykamy, palce zaciskamy