w zwykłej temperaturze. Mała kulka w oczach widza zmniejsza się i wreszcie całkowicie znika; jeżeli się chwileczkę zatrzyma na miejscu, wybucha płomień (fig. 144).
Doświadczenie to można łatwo wykonać. Sód, produkowany dzisiaj w bardzo znacznej ilości, otrzymać można u każdego fabrykanta produktów chemicznych.
Spalanie się sodu w wodzie wyjaśnia się bardzo prosto.
Woda, jak wiadomo, zawiera tlen i wodór: sód, z powodu wielkiego powinowactwa do innych pierwiastków, szczególnie zaś do tlenu, rozkłada wodę; wydziela się wodór, który zapala się sam przez się lub gdy do naczynia, w którym pływa sód, zbliżymy zapałkę, sód łączy się z tlenem na tlenek sodu[1], bardzo łatwo rozpuszczalny.
Wiemy, że soda kaustyczna albo wodzian sodu jest produkem alkalicznym, wykazującym bardzo energiczne działanie; pali tskórę, niszczy wogóle materje organiczne.
- ↑ Właściwie sód ruguje wodór i daje z resztą wody, tak zwany wodzian sodu, rozpuszczalny w wodzie.P. Tł.
