Ta strona została uwierzytelniona.
części kwiatu siarczanego, w drugim zaś 48 części, takie ilości siarki konieczne są do połączenia się przez spalenie z tlenem wapna lub węglanu i wytworzenia siarczka“.[1]
Przy przygotowaniach należy mieć na względzie wysokość temperatury i czas trwania reakcji. Jeżeli używamy wapna z aragonitu włóknistego, temperaturę utrzymujemy niżej 500° przez cały przeciąg czasu, potrzebnego do przebiegu reakcji i wydalenia nadmiaru siarki, dostajemy masę, słabo świecącą z odcieniem nie-
- ↑ Substancje należy sproszkować bardzo delikatnie i dokładnie zmieszać.