Ta strona została uwierzytelniona.
BOGUCKI.
A Stefuś dowcipny! pa!... kotuś! pa dzidziuś! pa! czekać i tęsknić!
(przysuwa ją do siebie)
Kocha?
STEFKA (z całą zawiedzioną duszą).
Chciała... Teraz już nie...
BOGUCKI (jak do dziecka niedbale).
Będzie... będzie... pa!
(wychodzi).
SCENA XVI.
STEFKA — MICHASIOWA.
MICHASIOWA (szeptem).
No — co?
STEFKA.
Ha no... co mam robić?
(siada na szeslągu z nogami).
MICHASIOWA (przysiada na krześle).
Słusznie. Nóż na karku. A co ja mam być? siostra? sługa?
STEFKA.
Sługa. Wymówił sobie rodzinę.
MICHASIOWA (wściekła).
Patrzcie go! Taki drugi Protazy...
