Strona:Gabriela Zapolska - Fin-de-siecleistka.djvu/158

pieniądze kupiłam sobie przynajmniej spokój w mym własnym domu.
 Na twarzy Świeżawskiego, nie drgnął ani jeden muskuł.
 — O jakich pieniądzach mowa? — zapytał.
 — O mym posagu! — miałam trzydzieści tysięcy rubli.
 — Obecnie masz już pani tylko dwadzieścia cztery niecałe!
 — Jakim sposobem?
 — Bardzo prostym. Gdybym płacił pani procent piąty, wynosiłoby to 1,500 rs. Daję pani jednak na utrzymanie domu 3,000 rs., to znaczy, iż biorę z kapitału tysiąc pięćset co rok. Proszę policzyć cztery lata naszego małżeństwa... i odliczyć procent od danej już sumy...
 Helena nie odwracała głowy od lustra.
 — Za te trzy tysiące rubli żywię pana i płacę mu mieszkanie.
 Świeżawski wzruszył ramionami.
 — Jem bardzo niewiele i prawie nigdy mnie niema w domu. Ostrzegam panią wszakże, ażebyś tak bardzo ze swym posagiem się nie rozbijała. Jak pani widzi, piąty procent, to nic prawie.
 — Pan, obracając temi pieniądzmi, zarabiasz często dwadzieścia, trzydzieści i pięćdziesiąt procent...
 Świeżawski wstał i ku sypialni zmierzał.
 — To już rzecz moja!... Co zarobię, to do mnie należy.
 — Ależ zarabiaćbyś pan nie mógł bez mego kapitału...
 — Nie trzeba było mi go w ręce dawać... voila!
 Ukłonił się i wyszedł; w progu zatrzymał się