Strona:Gabrjela Zapolska-Kobieta bez skazy.djvu/076

 Pochyla się także kunsztownie, jak ten, który dużo mówi na trybunie, wspierając się znużony na w kułak złożonych rękach.
 Tymczasem mąż polityczny właściwie nie odzywał się do tej chwili nigdy.
 — „Na komisjach właściwie!“ — odpowiada skromnie, pytany przez niedyskretnych.
 Lecz zawsze przedstawia on tu to coś wyższego, niedościgłego, coś trącącego wonią jakby przedpokojów Burgu — coś, co na przeciętnych śmiertelników spada w formach bardzo uproszczanych, jako policja, podatki i tym podobne. Ma swój szyk i działa zwłaszcza na taką Marylę.
 Wyciąga ku mnie ręce, garnie się, jubiluje cała w swej obcisłej vieux rose sukni, narzuconej koronką...
 — Tu, koło mnie!...
 Zatapia w niego oczy. On uśmiecha się dobrotliwie. Jest to jeden z tych mężczyzn, którzy pozwalają się kochać.
 Odczuć to zaraz można w sposobie, w jaki usiadł i czeka, aby się nim zajęto. Podniósł wysoko głowę i łaskawie odpowiada na pytania, ogniowo skierowane ku niemu.
 — Cóż tam w Wiedniu?....
 Maryla opiekuńczo przecina odpowiedź:
 — Nie, nie... proszę odpocząć. Oto koniak, kanapki! On zmęczony! Później!...
 — Zajmijcie się sobą!
 W gruncie rzeczy odgaduje u Czyńskiego zawisłe na ustach pytanie:
 — Cóż Wiedenki?
 A że jest zazdrosna o swoją władzę, a raczej cień owej władzy, nie chce tracić iluzji i wywoływać widma owych Wiedenek, szerokich w biodrach i piersiach, odzianych jak papugi i upędzających się wzdłuż Kärntnerstrasse i Grabenu z zaciekłością, godną lepszej sprawy.
 Powoli wszystko wraca do normy.
 Ręce znikają pod obrusami — jakiś przytłumiony chichot wyrwie się czasem. Jeden Ali błądzi bezczynnie poza krzesłami, przyzywany lub odpędzany w razie potrzeby. Kolacja idzie swoim trybem, niewyraźna i niesympatyczna. Nie jest to orgia, a przecież czuć, że dzieją się tu rzeczy nieprawidłowe i niedozwolone. Od czasu do czasu rozmowa staje się ogólną — jakby ci wszyscy czuli się w obowiązku uczynić coś dla zamarkowania swej przyzwoitości. I zaraz potem głosy się ścinają i rozchodzą, aby zanikać w szept, przecinany chichotem.
 Rena jednak, która zawsze doskonale nastrajała się na ten fałszywy ton udanej wesołości, dziś przybrała zupełnie inny