Strona:Gabryel d’Annunzio - Tryumf śmierci.djvu/29

III.

 Druga rocznica ich miłości przypadała w dniu 2-gim kwietnia.
 — Na ten raz — rzekła Hipolita — obchodzić ją będziemy po za obrębem Rzymu. Musimy spędzić długi tydzień miłości, sami zupełnie, mniejsza o to gdzie, byle tylko nie tutaj.
 Jerzy spytał:
 — Czy przypominasz sobie pierwszą naszą rocznicę, zeszłego roku?
 — Tak, pamiętam...
 — Przypadała w niedzielę, w pierwsze święto Wielkanocy...
 — I przyszłam do ciebie rankiem o dziesiątej...
 — I miałaś na sobie ten żakiecik angielski, który tak mi się podobał! Przyszłaś z książką do nabożeństwa...
 — Och! Tego ranka nie byłam na mszy...
 — Tak ci było śpieszno...
 — Moje wyjście z domu było niemal ucieczką. Wiesz, że w święta nie należałam ani na sekundę do siebie. A przecież znalazłam sposób