Strona:Gaston Tissandier Męczennicy w imię nauki.djvu/225

pomimo że przedstawiają się skromnie, są niesłychanej doniosłości, ze względu na rezultaty, z nich wynikające.
 Do takich należy maszyna do szycia. Historya jej pochodzenia skłania nas opowiedzieć nieszczęścia cichego, lecz odważnego rękodzielnika, który jest rzeczywistym wynalazcą, tego szacownego przyrządu.
 Bartłomiej Thimonnier, syn farbiarza z Lyonu, urodził się w Arbresle (Rodan) w 1793 roku. Nauki elementarne pobierał w seminaryum Ś-go Jana; potem został krawcem w Amplepuis (Rodan), gdzie jego rodzina osiedliła się od 1795 roku.
 W młodych jego latach, w górach lyońskich fabryki Tarare wykonywały mnóstwo haftów, robotą szydełkową. Rozpatrując się w tych wyrobach, Thimonnier powziął myśl szycia mechanicznego; wymyślił więc maszynę wielce prostą zastępującą rękę hafciarki, i mechanizm ten zastosował do szycia odzieży.
 W 1825 r. Thimonnier osiada w Saint-Etienne (Loire).
 Jako krawiec, nie posiada najelementarniejszych zasad mechaniki. Przez lat cztery, z trudnością zarabiając na chleb dla rodziny, cały czas spędza w odosobnionem mieszkaniu, zajęty pilnie pracą nie znaną nikomu. Zaniedbuje swój warsztat krawiecki, rujnuje się, traci kredyt, i poczytywany jest za waryata. Wszystko to jednak niewiele go obchodzi.
 W 1829 roku wynajduje nowy przyrząd, maszynę do szycia. W 1830 roku pozyskuje patent na ten wynalazek.
 W tym czasie Beaunier, inspektor górniczy Loary, będąc w Saint-Etienne, znajduje sposobność widzieć funkcyonujący ów przyrząd. Biegły inżynier ocenia ważność odkrycia i zabiera z sobą do Paryża Thimonniera. W 1831 roku dom Germain Petit et Comp., w którym Thimonnier był dyrektorem, założył przy ulicy Sevres pracownię z 80 maszynami do szycia, dla ubiorów wojskowych.
 W owej epoce robotnicy, nie uznając maszyn za użyteczne przyrządy, upatrywali w nich tylko niebezpieczne współzawodnice i często, wzburzeni, je niszczyli. Maszyna Thimon-