Strona:Gaston Tissandier Męczennicy w imię nauki.djvu/226

niera uległa temu co i inne losowi. Rozjątrzeni robotnicy wdarli się do jego pracowni, połamali wszystkie przyrządy i zmusili wynalazcę do ratowania się ucieczką. Rozruch ukrócono, winnych ukarano. W kilka miesięcy potem, śmierć Beaunier’a spowodowała rozwiązanie Towarzystwa.
 Thimonnier wrócił do Amplepuis w 1832 roku.
 Nie zniechęcony niczem, przyjeżdża znowu do Paryża w 1832 roku, pracuje tu jako krawiec, posługując się maszyną do szycia, którą stara się ulepszyć. Po dwóch latach wyczerpane fundusze zniewalają go wracać do kraju.
 Tym razem odbywał drogę pieszo z maszyną na plecach, której działanie okazywał w drodze; był zmuszony dla zarobienia kilku groszy na chleb, popisywać się ze swym wynalazkiem, jak sabaudczyk małpą lub świeszczem alpejskim.
 Za powrotem do Amplepuis, Thimonnier buduje maszyny i kilka z nich sprzedaje w okolicach. Wszelako sama nazwa przyrządu szwalnia mechaniczna odstręczała od kupna; w końcu nikt nie chciał maszyny nabywać.
 W 1845 roku, jako tego dowodzi patent na wynalazek, maszyna wykonywała 200 ściegów w minucie. Wówczas właśnie wynalazca zawiązał spółkę z A. Magnin’em z Villefranche (Rodan). W temże mieście założono fabrykę, wyrabiającą maszyny do szycia, po cenie 50 franków za sztukę.
 Piątego sierpnia 1848 roku, Thimonnier wspólnie z Magnin’em otrzymuje nowy patent na ulepszony przyrząd, zatytułowany przezeń haftoszwalnią; wyrabiają się na nim sznury, haftują i szyją wszelkiego rodzaju tkaniny, od muszlinu do sukna i skóry, a to z szybkością 300 ściegów w minucie. Wreszcie zapomocą igiełki obrotowej, wynalazca zdołał wykonywać hafty w przerozmaitych rysunkach i zagięciach, nie zmieniając położenia tkaniny.
 Dziewiątego lutego 1848 r. spółka otrzymała już patent angielski za maszyny, wyrabiane odtąd z wielką dokładnością z metalu, lecz rewolucya z 1848 roku raz jeszcze powstrzymała projekt rozwinięcia zakładu na szerszą skalę. Thimonnier musiał udać się do Anglii, gdzie patent jego został odstąpiony