większe zagrożenie dla Francji, uzyskały kontrolę nad Mitteleuropą (obejmującą także kraje monarchii austro-węgierskiej) uzyskałyby światową dominację. Wśród pionierów geopolityki we Francji trzeba także wymienić Elisée’a Reclusa (1830-1905)[1].
Wśród przedstawicieli narodowych szkół geopolitycznych warto podkreślić dokonania zwłaszcza pięciu badaczy, których twórczość spotkał się z najszerszą recepcją w późniejszych badaniach geopolitycznych, byli to: Friedrich Ratzel, Rudolf Kjellén, Alfred Mahan, Halford Mackinder i Karl Haushofer. Co najważniejsze w ich twórczości, to fakt, że rozpoczęli badanie zależności między przestrzenią a procesami politycznymi w kategoriach przekraczających granice pojedynczych państw. Rozpoczęli badanie i interpretowanie zjawisk politycznych w kategoriach globalnych, zaczęli traktować „świat jako całość”[2]. Dali tym samym początek nurtowi geopolityki, który został nazwany mianem geopolityki klasycznej i trwał do końca II wojny światowej[3].
