nad głównymi drogami transportu, dającymi możliwość pełnego rozwoju państwa. Kontrola nad nimi pociąga za sobą także przewagę w handlu międzynarodowym, a to z kolei determinuje, według niego, globalną przewagę. Morskocentryczny wektor myślenia amerykańskiego admirała odbił się szerokim echem w środowiskach naukowych państw morskich (przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii). Mahan wymieniał kilka głównych czynników, które wpływały na zdolność danego państwa do osiągnięcia statusu mocarstwa:
- • dostęp do morza,
- • powierzchnia państwa (w tym długość i ukształtowanie wybrzeży, liczba portów),
- • liczba ludności,
- • charakter narodowy (mentalność aktywująca bądź hamująca rozwój handlu morskiego)
- • czynniki ustrojowe (wola władz do polityczno-handlowej ekspansji morskiej).
Alfred Mahan domagał się rozciągnięcia amerykańskich wpływów na dwa oceany: Spokojny (postulat przejęcia kontroli nad Hawajami i Filipinami) i Atlantycki (postulat objęcia realnej władzy nad Kubą), co udało się zrealizować już za jego życia. Amerykański admirał argumentował w swoich pracach konieczność połączenia obu tych oceanów, co zostało osiągnięte dzięki Kanałowi Panamskiemu w roku jego śmierci (1914).
Przewidywał osiągnięcie dominacji światowej przez sojusz amerykańsko-brytyjski, który miał być wymierzony przeciw aliansowi rosyjsko-chińskiemu. Warto dodać, że Mahan był nie tylko
