Jednym z amerykańskich teoretyków odwołujących się współcześnie wprost do dorobku klasycznej geopolityki jest Ariel Cohen, analityk Heritage Foundation. Propaguje on pogląd o utrzymującym się znaczeniu Heartlandu z koncepcji Halforda Mackindera, jako kluczowego regionu do panowania nad Eurazją, która, jego zdaniem, jest kluczowa do panowania nad światem. W swoich rozważaniach Cohen zwraca uwagę na nowy porządek geopolityczny na tym kontynencie, na który wpływ miał nie tylko koniec zimnej wojny, ale też amerykańska interwencja w Afganistanie i zachwianie równowagi międzynarodowej. Cohen przewiduje, że w przyszłości wpływy USA zostaną wyparte z Eurazji. O losach zaś tego kontynentu zadecydują głównie Rosja, Chiny, Indie oraz Iran, dzieląc między siebie strefy wpływów. Ma to dopełnić ostatecznej policentryzacji świata[1].
Robert Kagan, absolwent Uniwersytetu Harvarda, jeden z doradców Ronalda Reagana, współzałożyciel Project for the New American Century, jest jednym z czołowych teoretyków atlantyzmu, jako nurtu myśli geopolitycznej, w podziale zaproponowanym przez Carla Schmitta na „cywilizacje Lądu” i „cywilizację Morza”. Istotą rozważań amerykańskiego teoretyka jest koncepcja Pax Americana, porządku globalnego, opartego na hegemonii Stanów Zjednoczonych. Waszyngton, jego zdaniem, ma prawo do stosowania „podwójnych standardów” natury moralnej w swojej polityce, z uwagi na pełnioną rolę „światowego szeryfa”. Kagan wskazuje
- ↑ Szerzej: A. Cohen (eds), Eurasia in Balance: The US and the Regional Power Shift, Washington 2005.
