Ta strona została uwierzytelniona.
Myślę, że tylko pychą dusza chora
Mogła czcić dzieło — nie znać autora.
O wierszach.
Nie ten wiersz dobry, co dobrze zabawi,
Lecz który dobra chociaż trochę sprawi.
Kukułka.
Dokąd pójdę, wszędzie słyszę
Twe kukanie, przywabianie,
Co wciąż mąci leśną ciszę...
To się z cicha gniewam na nie,
To mnie kusi chęć wesoła,
By przyłapać tę, co woła.
Lecz w gęstwinę wpadłszy ciemną,
Nie dasz wziąć się nawet wzrokiem...
Gdy więc pierzchasz tak przedemną,
Jako nimfa z sarniem okiem,
Nie nazwę cię mianem twojem,
Lecz — swem szczęściem, swym spokojem...
