Strona:Gomulickiego Wiktora wiersze. Zbiór nowy.djvu/60

Ta strona została uwierzytelniona.

— Więc masz to jeszcze!... masz i to jeszcze!.
Męcz się! — Gdy padniesz, nicości goniec
Obwieści tobie wszystkiego koniec!





Słowo a Ciało.


Świat się z długiego letargu budzi,
Pogańskim gardząc szałem,
Boskość zstąpiła pomiędzy ludzi —
Słowo stało się Ciałem.

Świat we krwi... Walczą dzikie potęgi
Z hasłem antychrystowem;
Boskość się skryła w modły i księgi —
Ciało stało się Słowem.





Stopnie boleści.


Dante powiedział, że najsrożej nęka
Pamięć o szczęściu minionem w niedoli,
Ale podobno bardziej jeszcze boli,
Gdy życie — niczem nieprzerwana męka.