Ta strona została uwierzytelniona.
mego rękawa, a kucharki rozpuściły pytle.
— A ty tu skąd? A pódziesz! — to głupia, gdzie zalazła!... — wołały obie prawie jednocześnie.
— Stachu, tylko ty się nie mieszaj! — jęczała błagalnie ciotka.
8*
Strona:Gustaw Daniłowski - Dwa głosy.djvu/125
