Ta strona została uwierzytelniona.
Przedmowa.
Poprzednie nasze dzieło poświęciliśmy opisowi duszy rasy[1], teraz zamierzamy zająć się zbadaniem duszy tłumu.
Całokształt wspólnych cech, które dziedziczność nadaje wszystkim osobnikom pewnej rasy, stanowi jej duszę. Ale gdy pewna ilość tych osobników połączy się, tworząc tłum, samo to ich zbliżenie, jak nas przekonywa obserwacya, wywołuje pewne nowe cechy psychologiczne, wyrastające na pokładzie dawniejszych cech rasowych i niekiedy różniące się od nich głęboko.
Tłumy zorganizowane odgrywały zawsze wybitną rolę w życiu narodów, ale nigdy nie była ona tak doniosłą, jak dzisiaj. Najznamienniejszą cechą wieku bieżącego jest właśnie ta przewaga bezwiednej działalności tłumu nad świadomą działalnością jednostek.
- ↑ Psychologia rozwoju narodów w przekładzie Juliana Ochorowicza. Warszawa 1898.
