Strona:H. Porter - Pollyanna.djvu/13

o nią również pewien bogaty pan — i uzyskał względy rodziny, ale nie Eugenji. Bogaty pan był już niemłody i siał pieniędzmi, pastor zaś posiadał młodą, pełną ideałów duszę i kochające serce. Eugenja wybrała to ostatnie i zaraz po ślubie wyjechała z nim, jako żona misjonarza.
 Wtedy nastąpiło rozluźnienie stosunków w rodzinie.
 Panna Polly pamiętała to dobrze, chociaż miała wtedy zaledwie piętnaście lat.
 Początkowo Eugenja pisywała od czasu do czasu kilka słów. Swoją ostatnią córeczkę nazwała Pollyanną, zbiorowem imieniem dwóch sióstr — Polly i Anny, która już nie żyła.
 Wzmiankowała o tem w swym ostatnim liście.
 W kilka lat później z paru zbolałych słów pastora dowiedziano się o jej śmierci.
 Panna Polly, patrząc teraz przez okno na szeroką, leżącą u stóp wzgórza, dolinę, przebiegała myślą cały ten czas. Obecnie miała lat czterdzieści i była sama na świecie. Cała rodzina wymarła i ona była jedyną właścicielką pozostawionego przez ojca majątku.
 Namawiano ją, by przyjęła do siebie jakąś towarzyszkę, by nie żyła tak w samotności, lecz panna Polly odrzuciła wszystkie propozycje i pozostała sama.
 A teraz...
 Czuła, że obecnie tryb jej życia ulegnie zmianie, ale to, co robiła, było jej obowiązkiem!
 Myślała o tem ze zmarszczonem czołem i zaciśniętemi wargami.