Strona:Hamlet krolewicz dunski.djvu/100

Ta strona została przepisana.
—   96   —
SCENA VIII.
OLDEHOLM DAWNIEYSI
OLDENHOLM.

Móy królewicu! królowa pani chce mówić z tobą; ato zaraz:

HAMLET

Włoż twóy kapelusz na głowę, on na to ieſt zrobiony.

OLDENHOLM

Proszę mi darować móy Królewicu bardzo ieſt gorąco.

HAMLET

Ach! zkąd się wzięło; owszem ieſt bardzo zimno, wiatr z północy.

OLDENHOLM

To prawda że nieco zimno moy Królewicu.

HAMLET

Mnie ſię wſzelako zdaie, ze ieſt wielki upał, podobno ſię wiatr obrocił

OLDENHOLM

To prawda.... zdaię ſię iak gdyby — tak, tak, wielki ieſt upał — iednakże — móy Królewiću; królowa żąda mówić z tobą...

HAMLET.

Czy widzisz ten tam obłok, który tak prawie iak wielbłąd wyziéra;