Strona:Hans Christian Andersen - Baśnie (1929).djvu/111

Ta strona została przepisana.

— Podoba mi się to! — zauważył jeden z Anglików — Mimo strat zawsze wesoło. Warto zapłacić takim ludziom.
Dobył worka ze złotem i wręczył go gospodarzowi.
Tę historyjkę słyszałem w młodych latach, a opowiadam ją wam, byście wiedzieli, że co ojciec czyni jest zawsze słuszne i na dobre wychodzi.