Strona:Helena Mniszek - Gehenna T. 1.djvu/211

 Nie okułeś jej w kajdany, rozszarpała więzy, ciebie zaś zostawiła w błazeńskiej masce. Ach tyranie jakiś ty śmieszny!... — drwił demon — skaczesz z gniewu, pienisz się, wyjesz, gromisz ludzi...
 O... o... patrzcie... August na arenie!...
 ...Jakiś ty śmieszny!... Ona już daleko w swym spadkowym majątku, który ci tak zapachniał... Ciąłeś lasek... ładowałeś kieszenie pieniążkami... och jak to smakowało!... ona to zobaczy... jej to pokażą... Jakież będzie miała genjalne wyobrażenie o twej uczciwości, jak ci zacznie ufać...
 O!... jak cię będzie szanowała... Ha, ha, ha! Ha, ha, ha!...
 Szatan bryzgał cynicznym śmiechem i ciskał w uszy Kościeszy kpiące szepty, naigrawał się z niego.
 Olelkowicz z nią będzie, odnajdzie, pojedzie tam bez skrupułów... zaręczą się...
 ...A ty... a ty?... Jakaż to twoja mina teraz wobec Olelkowicza i Andzi?... Chciałeś ich zmusić, do własnej woli nagiąć, a oto oni ciebie zmuszą, teraz ustąpisz... musisz!... ha, ha!...
 — Ty... i musisz ulec!...
 Kościesza myślał chwilami, że oszaleje. Nigdy dotychczas nie był tak złamanym, nigdy nie czuł tak dotkliwie własnej nicości, bezwładztwa i upokorzenia. Całą noc nie powstał z fotela, następny dzień torturował swą duszę w dalszym ciągu. Rojowisko najróżnorodniejszych myśli, projektów kłębiło się z sobą, nie dając rezultatów.
 Pojechać tam, zabrać ją przemocą z powrotem... styranizować... A Olelkowicz?... On tam jest... Z nim zadrzeć?... On jej sobie odebrać nie pozwoli. Teraz on ma przewagę.
 ...Zresztą i ona, skoro uciekła, nie powróci tu, nawet pod presją.
 Nie jest pełnoletnią, można ją zmusić prawnie...
 A Olelkowicz?... znowu ostrzeżenie...
 Ten potężny panek w okolicy świat poruszy, lecz jej nie odda.
 Zresztą skandal. Dosyć jednego. Tarłówna uciekła od ojczyma i... przed ojczymem — rozbrzmi po okolicy... już pewno wieść niesiona z ust do ust grzmi naokoło... Wywoływać nowe awantury?... Jakiż cel?...
 ...Chcesz być błaznem do końca? dalejże! Hej! pozwól sobie — drwił demon.
 Cóż pozostaje?
 Ty... Kościesza musisz się upokorzyć jechać tam, do niej... do nich i pozwolić na małżeństwo jej z nienawistnym Olelkowiczem... Z uprzejmą miną, z ojcowską powagą...
 Ha, ha, ha! śmiał się demon.
 ...I pobłogosławić młodym z ojcowskiem namaszczeniem.