Strona:Helena Mniszek - Królowa Gizella T.1.djvu/73

 Kareta cesarska ruszyła, a lud osłupiały ze zdumienia stał niemy i patrzał. Jakto się stało, że cesarzowa, taka cudna, jak zjawisko, w szatach ślubnych, w welonie, sama dźwigała głowę pokaleczonego nędzarza? — Tego w Idaniu nie pamiętano, tego nie bywało tu nigdy!... I naraz, po chwili głuchej ciszy, zawrzało od szalonych okrzyków, pełnych uwielbienia, zachwytu. Ludzie biegli za karetę młodziutkiej monarchini, która tyle okazała miłosierdzia. Fala tłumów zwiększyła się, porwała łańcuchy straży, zagradzające ulice, i otoczyła biało-złoty kwiecisty zaprzęg, prowadząc go z okrzykami radości aż do bram „Starego Ururga“.
 Gdy wśród huku dział i owacji pozostałego na ulicach mrowia ludzi Gizella wjeżdżała do zamku, ciężkie mury, brama i wielki czworobok dziedzińca zawieszony makatami — wydały jej się mniej przytłaczające i ponure, niż dnia poprzedniego. Spojrzała na męża z uśmiechem, a on szepnął gorąco:
 — Jakżem szczęśliwy, że daję moim poddanym taką, jak ty, cesarzową. Pięknem swojem czynisz cuda, sercem potrafisz objąć całą Sustję.
 — Pragnę tego, ale... z pomocą twego serca,, Ottaro...— odszepnęła wzruszona.


 Koronacja na cesarzową Sustji nie dała Gizelli ani zadowolenia, ani nie wzruszyła jej serca żadnem serdeczniejszemu uczuciem. Biorąc udział w szeregu sztywnych, sakramentalnych uroczystości, Gizella zmuszona była nakłaniać się do ogólnego nastroju i czuła się jak zgaszona, a zarówno szaty gronostajowe zbyt ciążące na jej ramionach, jak i ta ciężka, zimna korona na czole, tudzież niekończące się prezentacje męczyły ją niewymownie. Tyle ostentacji, takie przesuwanie przed nią osób nieznanych, zgoła obojętnych, po co tyle sztucznego namaszczenia, takie mnóstwo słów pustych, nic właściwie nieznaczących. W pewnej chwili chciała wybuchnąć śmiechem, to znowu zrywał się w niej bunt, niecierpliwiła się.
 Do przytomności jednak doprowadzały ją zawsze czujne, ostre spojrzenia księżnej matki, Annuncjaty Zofji...
 A trwało to wszystko tak nieskończenie długo.
 Nazajutrz rano ku uciesze Gizelli zapowiedziana była rewja wojsk. Na plac ćwiczeń obje cesarstwo przybyli kon-