Strona:Helena Mniszek - Panicz.djvu/64

o Worczynie nadmienił o pannach Zborskich i Turskich lekceważąc je jako partje. Ale Denhoff spojrzał nań takiemi oczyma, że Gutek zamilkł w jednej chwili. Zrozumiał nareszcie, że przedłużyć bytności nie należy, sprowadził więc rozmowę do kulminacyjnego punktu wizyty.
 — Mam do pana malutką prośbę — rzekł przymilnie z tajemniczą miną.
 — Proszę.
 Gutek wysunął prawą dłoń, lewą zaś ręką robił ruch nagarniający, i mówił z niedbałym, wielkopańskim grymasem.
 — Trochę floty, kochany przyjacielu, jestem na razie w kłopocie, muszę pożyczyć. Oddam jaknajprędzej.
 Denhoff wstał.
 — Ile panu potrzeba?
 Gutek rozpromienił się.
 — Ach! potrzeba najwięcej, ale nie będę pana wyzyskiwał. Tak, jak na dziś... dwa tysiączki, okrągłe dwa, do pary.
 — Tyle nie będę miał w domu, ale dam panu czek do banku.
 — To wszystko jedno. Dziękuję bardzo. Wybawił mię pan z kłopotu. Chciałem pożyczyć u młodego Turskiego, lecz po namyśle skierowałem się do pana bo... zawsze wolę obracać się wśród swoich; własna sfera to jakby własna portmonetka, człowiek z nią najśmielszy.
 Denhoff wręczył mu czek.
 — Bardzo mi przyjemnie usłużyć panu taką drobnostką.
 W duchu zaś pomyślał.
 A będzie jeszcze przyjemniej, jak sobie zaraz pojedziesz.
 Gustaw sam spieszył, nic tu bowiem więcej nie miał do roboty. Zaledwo jednak pożegnał się z Denhoffem, gdy zaturkotało przed gankiem. Przyjechał Marjan Turski.
 Spotkanie nastąpiło w przedpokoju. Gustaw był niesłychanie zmieszany. Ryszard witał gościa serdecznie.
 — Zostańcie panowie na obiedzie Karol, podawać do stołu.
 — Cóż pan Gustaw tak się dziś rozwizytował? — pytał Turski ironicznie. Przed godziną, był pan u mnie — dodał widząc zdziwienie Denhoffa.
 Ryszard domyślił się odrazu celu bytności Gustawa w Turowie, uśmiechem błysnął i znacząco spojrzał na Marysia. Tamten skinął głową.
 Gustaw pomimo zaproszenia wyjechał przed obiadem.
 — Prosił pana o pożyczkę, czy tak?... — spytał Turski.
 — Tak, i pana również?
 — Naturalnie! Chciał tysiąc rubli, ale mu nie dałem. A pan?
 — Ja mu pożyczyłem dwa tysiące.