Strona:Helena Mniszek - Pluton i Persefona.djvu/151

Ta strona została przepisana.
SCENA III.
(Wchodzi orszak bogów, od strony galerji. Pierwsi: Zeus i Hera. On tak samo, jak w drugim akcie, z piorunem i berłem w ręku, majestatyczny, postawny, surowy, w płaszczu na ramionach. Hera, postać piękna, włosy czarne, faliste, poważna, królewska, w szacie białej, błękitnawej, fałdującej się jak u posągu. Na głowie korona złota z pod niej opada i całą postać otula zasłona przezrocza, biała w złote gwiazdy, rodzaj płaszcza. Biała powłóczysta szata przepasana w stanie. W ręku trzyma złotą laskę, długą, z berłem, w drugiej dłoni płaską czarę złotą. Spojrzenie dumne, surowe, poważne.
Druga para: Posejdon, postać wyniosła, niemłody, z dużą brodą trefioną po grecku. Twarz posępna, o mądrym i groźnym wyrazie. Owinięty w ciemną chlamidę, koloru wzburzonego morza, w ręku trzyma trójząb. Obok niego bogini ziemi Demeter, tak samo jak w akcie II-im, tylko w płaszczu koloru słomy w złote snopy zboża. Nagłowie wieniec pszeniczny. W ręku laseczka złota z pękiem kłosów. Postępuje znękana, smutna, zbolała.

Za tą parą idzie Pallas Atene, bogini mądrości. Postać wysoka, szczupła, lecz silna, rycerska. Twarz piękna raczej męzka, bez niewieściego wdzięku, mądre czoło, oczy wielkie, rozumne, usta dość wązkie i suro-