Strona:Helena Mniszek - Pluton i Persefona.djvu/164

APOLLO.
 Ona kocha słońce, promienie, kocha kwiaty, gaje...
HERA.
 Nic to nie przeszkadza, by ją Hades porwał. Kora jest niepewna, ja trzymam z Hefajstem.
HEFAJSTOS (na boku, wesoło).
 Przecież matuleńkę zjednać potrafiłem. He!... he!.. he!..
ARTEMIS.
 Moje zdanie krótkie. Wojnę prowadzić z Plutonem, jest to rzecz daremna. Persefony odebrać nikt z nas tu nie zdoła, chyba ona zechce. Pluton samym zmysłom nie hołdował nigdy, tak samo i Kora. Wierzyć tedy mogę w ich duchowy zespół. Skoro już porozumienie między nimi zaszło, skoro ona... jego... sprawa rozwiązana.
ZEUS (złośliwie).
 Dziwne to zaiste, że tak wszyscy znacie Plutona z Tartaru, choć on ze swych podziemi nieczęsto objawia groźną swą potęgę.
PALLAS ATENE.
 Niekoniecznie widzieć, można przeczuć wiele. Plutona się z czynów jego poznaje, Zeusie.
HEFAJSTOS.
 Jak my znamy Tartaru tajniki, tak Hades wie dobrze, co się dzieje w przejasnym