Strona:Helena Mniszek - Zaszumiały pióra.djvu/44

Ta strona została przepisana.

telnych przeczuć, w ogóle do takich abstrakcyjnych płynów. Bo sugestja, to jest istotnie niby czarodziejski płyn, który duchem przepływa z jednej jaźni w drugą, a jest niewidzialny.
Sugestja jest taką samą potęgą, jak naprzykład — młodość. Tylko nie dla wszystkich jest ona wyraźną, bo sugestja to wytwór wyłącznie duchowy, więc może być czynnikiem tylko tam, gdzie duch przeważa, a zmysły są mało znaczące. Odczucie zmysłowe, to już nie sugestja, ale raczej zwierzęcy pęd krwi, to się objawia inaczej. Można kogoś pożądać nawet na odległość, ale ten ktoś, nigdy nie wpłynie odradzająco na naszą duszę, przeciwnie, deprawująco. Odrodzić może tylko sugestja płynąca z silniejszej duchem istoty w słabszą. I nie koniecznie ma być poparta miłością. Jednak pewna wspólność, czy sympatja jest niezbędną. A może nawet jedynie wiara? Bo wiara to pobudka do sugestji. Nie może być sugestji bez uprzedniej ufności.
Musowe, lecz odruchowe branie kogoś na pytę swej woli, to już hypnotyzm, to już co innego.
Wspomniałam przed chwilą, że sugestja jest taką samą potęgą jak — młodość. Ale sugestja ma zastosowanie tylko w dziedzinie ducha, a młodość zawsze.
Gdyby mię zapytano — jakiego daru pragnę od życia — odpowiedziałabym:
— Być wiecznie młodą.
Co za moc leży w młodości!
Czy potrafi najrozumniejsza starość zdziałać to, co zdziała bujna młodość, gdy ma pragnienie czynu?
A któraż młodość nie czuje wiru we krwi, przyśpieszonego tętna, jakiejś pulsacji, znamionującej temperament i przypływ energji?
Wyjątki są. Jak między ptakami są lotniejsze i są ociężalsze, a są wiecznie gnuśne i powolne — tak samo i w ludzkich gminach. Bywają tacy, że młodość ich nie poruszy, limfatyczna krew, wolno sączy się w ich żyłach. Oddani są pracy bezzapalnej, zastosowanej ściśle do systemu pojęć ich, duchowych i fizycznych. Oni nie mogą wzlatywać, bo młodość dotknęła ich zaledwo powierzchownie, nie dała im ani piórka na skrzydła. Zewnętrznie młodzi, są to właściwie starcy, są jak żółwie zapancerzeni w skorupie swej gnuśności. Lecz taką samą pracę niech podejmie człowiek młody, wszyst-