Strona:Helena Rzepecka - Kim był Karol Marcinkowski.pdf/109

Ta strona została przepisana.

nam ciągle najprzedniejsze nasze narodowe i społeczne obowiązki. Skromne one, ale właśnie prostotą swą wymowne.
Pomnika świetnego Marcinkowskiemu rodacy tutaj wystawić nie mogą publicznie, ale pamięć jego stale noszą w swem sercu. Na ziemi innej dzielnicy wznosi się jego popiersie, widnieje ono n. p. w kole zasłużonych krakowskiego Parku Jordana. Ale na pomnik daleko okazalszy, przez całą Polskę wzniesiony, Marcinkowski sobie zasłużył, gdyż całą Polskę on pracować i oszczędzać, oświecać i pełnić powinność nauczył.

Dziś jest płomieniem, o duchu Karola!
to, coś w narodu pierś złożył w iskierce.
Stałą się ludu wolą — Twoja wola,
stało się ludu sercem — Twoje serce.