a obecnie obchodzi siedmdziesięcioletni dzień urodzin, o którym pamiętają we wszystkich krajach, a który w wielu czczą uroczyście.
Ci, którzy w obcych krajach zajmowali się poetyckiem życiem Henryka Ibsena, mogli rzeczywiście zrobić przegląd tegoż, zanim studyum napisali. Ale nie czytali prac w tym porządku, w jakim one powstawały, nie z temi przerwami, jakie dzieliły jedne od drugich; wszystkie rysy postaci widzieli na raz, mieli przed sobą całą budowę i z niej urobili sobie więcej lub mniej trafny obraz twórcy. Może w przyszłości zajmującem będzie widzieć, jak ta budowa odzwierciedlała się w świadomości współcześnika, który by świadkiem jej wznoszenia się i stosunkowo wcześnie mógł dać kilka wskazówek o jego dziele, na podstawie wrażeń, jakie odniósł z poznania samego mistrza.
