Strona:Henryk Ibsen.djvu/019

Ta strona została przepisana.

snej winy, którą okupuje śmiercią. Już tu widocznym jest ten pesymizm (w stosunku do społeczeństwa rzymskiego) ten wojowniczy duch, ta przesadna patetyczność, to rozpaczliwe bicie o mur głową.
Wrażenie, jakie szczególniej w Danii sprawił ten poeta jest chociaż jednostronne, prawdziwem i istotnem a gdy się przejrzy fakta, znane nam, z jego życia, przekonać się można, że one są w zgodzie z jego poetyckim charakterem. Pojmuje się, że takie życie musiało się przyczynić do wywołania tego rodzaju nastroju psychicznego, do wytworzenia właśnie takiego piętna, jakie wykazują dzieła poety.
Henryk Ibsen urodził się 20 marca 1828 r. w Skien, w Norwegii; w 16 roku życia wstąpił do apteki ale nabrał ochoty do studyowania medycyny i wśród niekorzystnych warunków przygotowywał się do egzaminu. Złożył go w 22 roku życia, ale nie miał »ani sposobności ani ochoty« do starania się o jakąś posadę. Jego położenie materyalne było bardzo nędzne, dłuższy czas nie mógł sobie pozwolić na regularny, codzienny obiad. Młodość jego, jak widzimy, była ciężka i twarda; jako młodzieniec nie zaznał jasnych stron życia,