Strona:Henryk Nagiel - Tajemnice Nalewek.djvu/114

Resztę dwanaście tysięcy paręset rubli, trzymałem w domu. Wszystkiego było coś około dziewiętnastu tysięcy rubli.
 Sędzia tymczasem przeglądał skrupulatnie przedstawiony mu dowód.
 — W samej rzeczy. To bardzo mówi na pańską korzyść.
 Ale Janek już ciągnął dalej:
 — Ażeby ostatecznie rozstrzygnąć, czy pięć tysięcy, które złożyła Tema, pochodzą rzeczywiście z moich pieniędzy, można użyć bardzo prostego środka. Pan sędzia będzie mi łaskaw pokazać pieniądze, złożone przez Temę, lub przynajmniej opowiedzieć, z jakich składają się papierków, a ja będę mniej więcej w stanie objaśnić, czy są one podobne do pieniędzy, posiadanych przeze mnie.
 — Pięć tysięcy rubli, złożone przez Temę, są w samych storublówkach.
 — Doprawdy? W takim razie to nie moje pieniądze.
 — Dlaczego?
 — Ponieważ miałem za sześć tysięcy rubli papierów procentowych, sześć czy ośm zaledwo storublówek, a reszta były to dwudziestopięciorublówki.
 Sędzia aż syknął.
 — Nowa kwestja, nowe zawikłanie! Więc pieniądze, złożone przez Temę, nie pochodzą od pana?
 — Nie.
 — Skądże się u licha się wzięły? Ostrzegam