Strona:Henryk Nagiel - Tajemnice Nalewek.djvu/170

własną rękę. Zmienił przedtem kostjum tak, że teraz w kapeluszu na głowie i przyzwoitem ubraniu wyglądał niemal na eleganta.
 Odwiedzał składy papieru. Przebiegł Długą, Elektoralną, był na Śto-Jerskiej i na kilku innych ulicach, dotąd bez rezultatu. Znajdujemy go w tej chwili w jednym ze składów na Nalewkach.
 — Proszę pana — pyta „Fryga“ subjekta, jakiegoś młodego Żydka z czarną bródką — czy tu u pana nie mógłbym znaleźć papieru w rodzaju tego?
 Wyjmuje z pugilaresu skrawek papieru i pokazuje subjektowi.
 — Ten rodzaj papieru — mówi dalej — bardzo mi się podoba. Chciałbym obstalować większą ilość papieru listowego w podobnym gatunku. Posiadam sklep materjałów piśmiennych. Byłem już w paru składach i nigdzie nie mogę znaleźć nic, odpowiadającego memu żądaniu.
 Subjekt przez dłuższą chwilę przypatrywał się szmatowi papieru.
 — Panu idzie o takie gwiazdki? — zapytał.
 — Tak.
 — Nie możemy panu służyć. Papieru takiego dotąd niema wcale w handlu.
 — Skądże się mógł wziąć ten skrawek?
 — To rzecz zapewne przypadkowa.
 „Fryga“ poruszył głową z ruchem powątpiewania.
 — I nawet panu powiem, że u nas, w tanspor-