Strona:Henryk Nagiel - Tajemnice Nalewek.djvu/383

wstępować do domu i zresztą musiałem się widzieć z tobą, jestem tutaj.
 Młoda kobieta już krzątała się, spełniając polecenia „Joska“. Za chwilę wszystko, co potrzeba, stanęło na stole, a pod maszynką palił się spirytus.
 Kantorzysta wyjął z kieszeni list, doręczony mu przed chwilą przez p. Natana; przy pomocy pary wodnej i kościanego nożyka koperta została wkrótce otwarta bez żadnego uszkodzenia. Przeczytał kartkę p. Natana.
 — Domyślałem się. Nie mogło przecież być nic innego.
 Uśmiechnął się zlekka.
 — Właściwie, niepotrzebnie otwierałem ten list.
 Wyciągnął go do kobiety, siedzącej po drugiej stronie stołu.
 — Przeczytaj — rzekł.
 List pana Natana brzmiał, jak następuje:
 „Kochany Joachimie“!
 „Wszystko spada nam na kark. Onegdaj ogłoszono wielką upadłość w Warszawie jednemu z klientów naszego domu, dziś dostałem kolejno cztery depesze, donoszące o niewypłacalności naszych korespondentów na prowincji. W tej chwili nie jestem w możności obliczyć strat. Jeśli tak dalej pójdzie, to „my“ nie będziemy mieli co brać. Trzeba likwidować, likwidować natychmiast, tembardziej, że ze strony „Czerwonego Janka“ lada chwila może zagrozić niebezpieczeństwo. Pośpiech