Strona:Henryk Nagiel - Tajemnice Nalewek.djvu/396

kie strony. Każdy odgłos gwizdawki wywoływał nerwowe drganie muskułów jego twarzy.
 — Więc będzie wszystko dobrze? — pyta mniemanego barona.
 — Najlepiej w świecie! — odpowiedział ten ze zwykłym mu spokojem i zimną krwią. — Dałem ci paszport, zapewne lepszy, niż twój własny. Jedź z nim, dokąd chcesz, tylko tam, gdzie cię nie znają, rób, co chcesz, baw się, rób interesy, wyszukuj sobie geszefty, a za dwa, lub trzy tygodnie będziesz mógł na pewno wrócić.
 — Wrócić?
 — Tak, ażeby ostatecznie zlikwidować swe interesy. A potem pojedziesz sobie, dokąd zechcesz.
 — A przez te dwa tygodnie?
 „Josek“ spojrzał nań z ironją.
 — Bądź spokojny. Przez te dwa tygodnie, a nawet znacznie prędzej, partja zostanie rozegraną. Mam zresztą dziewięćdziesiąt szans na sto, że będzie rozegrana na moją korzyść. A ponieważ dziwnym trafem losy twoje wiążą się z mojemi, możesz na tem tylko zarobić.
 — W jaki sposób się porozumiemy? — pytał po chwili Apenszlak.
 — Pisz do mnie „poste restante“ pod literami B. v. R. o twojem miejscu pobytu, a już ja dam ci znać, co potrzeba.
 Apenszlak chciał zapytać jeszcze o coś, ale kantorzysta machnął ręką.
 — Dosyć — rzekł krótko — mam jeszcze in-