Ta strona została uwierzytelniona.
Z pamiętnika korepetytora |
Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela | |
po Starem Mieście. |
po ulicach, lub grywał w pliszki pod ratuszem. | |
Ale dziś dzieje się inaczej; więc zamiast tego miałem przed sobą dziecko chmurne, idące do szkoły i wracające z niej, zgarbione pod ciężarem cyrylskich książek. |
Ale takiej zgody pracy z dzieciństwem nie miałem przed oczyma. Przeciwnie: widziałem dziecko, idące do szkoły i wracające z niej chmurne, zgarbione pod ciężarem książek. | |
istniały i istnieją w szkołach rosyjskich dla polskiego dziecka |
istniały. | |
przeładowany rosyjskiemi książkami. |
przeładowany książkami. | |
wypowiedzieć po rosyjsku |
powiedzieć | |
Istotnie, jakąż mógł znaleźć radę na to, że nie przyszedł na świat z wrodzoną zdolnością do języków i chwytania udarenija? |
Istotnie, cóż mógł zrobić? cóż mógł poradzić na to, że nie przyszedł na świat z wrodzoną łatwością do języków, i że nie umiał się po niemiecku wyjęzyczyć? | |
język rosyjski |
język | |
polski akcent w rosyjskim języku |
akcent polski | |
Moje zaręczenia nietylko nic nie pomogły, ale ściągnęły na mnie wymówki, że swojem postępowaniem nietylko zachęcam chłopca do lenistwa, ale wogóle staram się osłabić wpływ szkoły i tych nowych idei, które w przeciwstawieniu do „domowych przesądów“ szkoła | Na moje zaręczenia Niemcy odpowiedzieli uwagą, że zachęcam chłopca do lenistwa. Kosztowało mnie to niemało zmartwienia, ale więcej jeszcze niepokoju przyczynił mi widok Michasia. |