Strona:Henryk Sienkiewicz-W pustyni i w puszczy.djvu/385

Ta strona została uwierzytelniona.
—   377   —

— Zapasy przygotowane, ładunki rozdzielone, więc należy tylko objuczyć zwierzęta i możemy ruszać choćby jutro.
— Do tatusiów!
— Jeśli Bóg pozwoli — odpowiedział poważnie Staś.