okoliczne, ciągle będąc przez załogę Belfortu odpychany, ponosząc wielkie straty w ludziach. Siła zbrojna Belfortu wynosiła 16,000 ludzi, a w tem tylko dwa bataljony regularnego wojska — reszta to Gardę Mobile i Gardę Nationale.
Napróżno Treskoff zdobył z wielkim trudem Monts-Essert, Cravache, Bavillier; napróżno od 3 — go grudnia bombardował, mieszkańcy przenieśli się do piwnic, bo domy wszystkie były w ruinie, ale forty i zamek nie pozwalały się zbliżać. Bellevue odpowiadała ciągle, pomimo że literalnie była zasypywana granatami.
I ten Belrort, z początku tak lekceważony przez Niemców, otrzymał sławne imię „Leichenfabrik“ (fabryka trupów), jak go nazwali Prusacy. Widząc, że od strony Bellevue nic nie zrobią, z całą energją przerzucili się Prusacy na stronę południową, otworzyli nowe baterje ciężkich dział. Dnia 8-go stycznia 1871 r. nakoniec udało im się zdobyć wioskę Danjoutin, a w kilka dni później Perousse, wszystko to jednak nie przyśpieszyło zdobycia Belfortu. Dnia 26 stycznia w nocy uderzyli Prusacy z wielkim impetem do szturmu na forty Hautes i Basses Perches, lecz z ogromnemi stratami zostali odparci.
Trzeba było znowu otworzyć nowe baterje i przez dwa tygodnie zasypywać granatami Nakoniec forty zostały opuszczone, a załogi co
Strona:Henryk Sienkiewicz - Wspomnienia sierżanta Legji Cudzoziemskiej.djvu/25
Ta strona została przepisana.