Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/113

Ta strona została przepisana.
– 107 –

w Europie mniej-więcej jadnakim przepisom.
W Niemczech koronę hrabiowską wyposażono w dziewięć pałek widocznych z przodu (czyli w szesnaście w otoku); baronowską — w siedem (12) i szlachecką — w pięć (8). Mitra pozostała udziałem książąt, a we Francyi zastępowano ją koroną pięciolistną (nie pałkową). Takiej samej, z małą odmianą, używali tam margrabiowie (marquis); odmiana polegała na tem, że dwa liście, przylegające do środkowego, zamieniano na pałki trójperłowe. Pięciopałkową koronę nosili we Francyi wice-hrabiowie, a sam otok (naczółek) korony, spowity w sznur pereł — baronowie. Szlachta francuska była oznaki tej pozbawiona.
Korony angielskie posiadały zasady wspólne z francuskiemi; wnętrza koron zdobiono tam jednak w czapki purpurowe, zakończone chwastem złotym (Kugelquaste, Tassel), a podbite gronostajami. Przytem korony niższej szlachty tytułowanej różniły