weń poczucie zasad logicznych, ewolucyjnych.
Poczucie to głosi, że herb starodawny powinien być prosty i skromny, jak jego pierwowzór; że stylizowanie herbu odpowiednie do stylu przedmiotu, na jakim herb się znajduje, powinno odbywać się w sposób zgodny z heraldyką, archeologią i z zasadami właściwego stylu; że herb nowy nie powinien być stylizowany na sposób starodawny, — jednem słowem, że historyczna a dokładna znajomość rzeczy zająć powinna w herbownictwie miejsce fantazyi.
W myśl tych zasad najwłaściwszym wzorem dla starodawnych herbów polskich jest niewątpliwie piękny typ Bogoryi, wyobrażony na fig. 26.
Jakkolwiek sprawa oczyszczenia heraldyki polskiej nie była dotąd poruszaną, heraldyka ta góruje mimo to nad innemi w sferze prawdziwie poważnej, bo naukowej. Dzięki oryginalności swojej stanowi ona od lat kilkunastu przedmiot głębokich studyów, związanych z przeszłością. Studya nad ustrojem spo-
Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/125
Ta strona została przepisana.
– 119 –