Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/61

– 55 –

wych figur heraldycznych, przechodzące przez środek tarczy, a składające się z t. zw. w języku heroldów: pal, Pfahl (słup, a właściwie pasmo pionowe); fasce, Balken, Querbalken (pasmo poziome); bande, rechter Schrägbalken (pasmo skośne, wychodzące z prawego górnego węgła tarczy) i barre, linker Schrägbalken (pasmo wychodzące z lewego jej węgła), oraz z najprostszych ich połączeń: сroix, Kreuz (krzyż prostokątny, powstały z połączenia pal i fasce) i sautoir, Schragkreuz (skrzyżowanie bande i barre). Wszelkie połączenia inne należały do wyjątków.
 Na poddział drugi złożyły się motywy następujące: chef, das Haupt (pasmo poziome, graniczące na całej linii z górną ramą tarczy); bordure, Einfassung, Bord oder Bordure: dwie tarcze koncentryczne; mniejsza umieszczona wpośrodku większej i identyczna z nią co do kształtu, a zarysowana równolegle do jej brzegów w odstępie, wynoszącym ¹/₅ szerokości górnej ramy tarczy głównej. Tło tej osta-