Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/68

– 62 –

wspominaliśmy, że ich tematy umieszczano zazwyczaj na tarczach w polu jednobarwnem, niemającem nic wspólnego z figurą heraldyczną. Obecnie nadmienić musimy, że, o ile temat taki umieszczano lub powtarzano w kilku egzemplarzach, a nawet odmianach, nie na tarczy jednobarwnej, lecz na figurze heraldycznej, to herb taki nie tracił ani charakteru, ani nazwy figury heraldycznej, jako typu dominującego. Dla ścisłości zwano jednak herby takie figurami obarczonemi (pièces chargées).
 Jeżeli «przedmiot» lub «przedmioty» herbowe, umieszczone na figurze heraldycznej, były otoczone «przedmiotami» różnego typu, herby takie zwano pièces accompagnées.
 Przykłady te bierzemy z heraldyki francuskiej, jako najodpowiedniejszej, bo rozwiniętej najwyżej, obok mało różniącej się angielskiej.
 Wszelako trudno wyczerpać całości terminów języka heraldycznego; mnożył się on bowiem w miarę powstawania rozmaitych typów, a na-