Strona:Heraldyka (Kochanowski).djvu/73

– 67 –

tarcz dzielonych, miejsce najdostojniejsze.
 Hierarchia pólek tarczowych nie była wprawdzie stałą, ale grupowała je pod względem dostojeństwa przeważnie w porządku następującym: 5, 2, 8, 1, 3, 4, 6, 7, 9 (wedle fig. 17). Zasada tego podziału i hierarchii obowiązywała w równej mierze podziały szczuplejsze i liczniejsze, bo, jak wiadomo, dzielono niekiedy tarczę na kilkadziesiąt nawet podziałek. Jeżeli wśród podziałów takich pólka Nr 5 nie stwarzano wcale, to dostojeństwo jego przechodziło na pólko Nr. 1, a reszta pozostawała bez zmiany.
 W heraldyce niemieckiej zmieniano niekiedy hierarchię pomienioną w porządek następujący: 1, 2, 3, 4, 7, 5, 6, 8, 9 ze względu na to, że pólka 1, 2, 3 i 1, 4, 7 stanowiły górną i prawą czyli przednią (vorn) część tarczy, a 3, 6, 9, jej «tylną» (hinten) stronę, na której nie wypadało umieszczać godeł niewieścich.
 Z tarczy dzielonej powstawała figura heraldyczna, lub «herb przecią-