Ta strona została przepisana.
– 73 –
Był nią hełm (Le casque, Helm) średniowieczny o tak zwanym typie garnczkowym (Pot, Topf-Helm), którego szczyt, dla zwiększenia majestatu grozy, rycerze (od Ryszarda Lwie Serce) zwykli byli przystrajać czubami z piór, tkanin, roślin, ptaków, zwierząt i rogów, lub oznak innych, dowolnych, lecz przeważnie indywidualnych, wskutek czego, obok herbu na tarczy, oznaki te stawały się zwolna drugim alter ego rycerza, nadając się ze wszechmiar jako dodatek do heraldycznego godła.
Królowie prócz czubów używali i koron na hełmach lub nawet samych tylko koron, jako niepodzielnych oznak
