— Przeto brak wiedzy, czyli głupota, jest przyczyną śmierci, starości, cierpienia i rozpaczy. Niwecząc niewiedzę, usunąć można wrażenie, niwecząc je, usuwamy świadomość, a dalej zkolei nazwę i kształt, sześć zmysłów, zetknięcie, wrażenie, pożądanie, miłość, istnienie, urodzenie, starość i śmierć. Każde istnienie jest cierpieniem, żądza wiedzie poprzez wcielenia od cierpienia do cierpienia. Zabijając żądzę, zapobiegniemy urodzeniom i cierpieniom. Żądzę zabić można życiem w czystości i oswobodzić się od urodzin i cierpień wszelakich.
W chwili, kiedy zaświtało, najlepszy z pośród ludzi został Buddą i zawołał:
— Zaprawdę, żyłem po niezliczone już razy, szukając daremnie budowniczego gmachu. O jakże bolesnem jest wcielanie się nieustanne! Odnalazłem cię, o budowniczy gmachu! Nie będziesz ich już wznosił. Zerwany jest przymus twych czynów. Pękło koło prastare, zapadła się skała odwieczna, umysł sięgnął nirwany, niema już
narodzin, gdyż niema żądzy!
Wstrząsnęła się ziemia dwanaście razy, kwiat przybrał postać wielkiego kwiatu, a bogowie zaśpiewali:
— Zjawił się oto ten, który oświecił ziemię,
Strona:Herold Andre-Ferdinand - Życie Buddy.djvu/088
Ta strona została skorygowana.