Strona:Herold Andre-Ferdinand - Życie Buddy.djvu/187

 — Idź, Anando, do Mahapradżapati i powiedz, że ją przyjmuję, ale musi się poddać regule bardzo surowej. Oto przepisy dla kobiet gminy: Choćby mniszka spędziła sto lat w zakonie, winna wobec mnicha, przyjętego w ciągu bieżącego dnia, okazywać cześć niezmierną, wstając i oddając mu pokłon. Mniszki winny spowiadać się publicznie przed mnichami z grzechów swoich i słuchać nauki przez nich głoszonej. Mniszka, która zgrzeszy ciężko, ponosić będzie karę publiczną przez dni piętnaście. Zanim zostanie przyjęta do zakonu, winna mniszka przez dwa lata żyć w wytrwałości i cnocie. Zakonnice nie mają prawa napominać zakonników, ci zaś mają prawo udzielać im wskazówek i napomnień. Oto reguły obowiązujące mniszki, poza przepisami ustanowionemi dla mnichów.
 Uszczęśliwiona Mahapradżapati przystała na regułę dla kobiet przepisaną, wstąpiła do zakonu, a w kilka już miesięcy potem dużo kobiet poszło w jej ślady.
 Ale dnia jednego rzeki Mistrz do Anandy:
 — Wiedz, o Anando, że długo trwałaby była czystość i prawdziwa wiara żyłaby tysiąc lat w zakonie, gdyby nie weszły doń kobiety. Ponieważ to jednak nastąpiło, czystość i wiara prawdziwa potrwają jeno lat pięćset.