Strona:Homiletyczne pokłosie podróży do Ziemi św.djvu/10

Ta strona została uwierzytelniona.

rimae virtutes eius, quia non egissent poenitentiam. „Vae tibi, Corazain, vae tibi, Bethsaida, quia, si in Tyro et Sidone factae essent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim in cilicio et cinere poenitentiam egissent. Verumtamen dico vobis: Tyro et Sidoni remissius erit in die iudicii, quam vobis. Et tu, Capharnaum: numquid usque in coelum exaltaberis? Usque in infernum descendes, quia si in Sodomis factae fuissent virtutes, quae factae sunt in te, forte mansissent usque in hanc diem. Verumtamen dico vobis: quia terrae Sodomorum remissius erit in die iudicii, quam tibi! (Mat. 11,  20-24).
Korozain i Betzajda nad brzegami jeziora Genezaret znikły z powierzchni tak, że ledwie ślad pozostał. Kafarnaum, to kupa gruzów. Franciszkanie, do których te ruiny należą, chcieli przynajmniej synagogę w Kafarnaum, w której Pan Jezus tyle razy uczył, rekonstruować; ale budowniczy i Franciszkanin, który z nim jechał samochodem, zabili się podczas budowy na śmierć. — Widocznie Bóg tak chce, by tam pozostały tylko gruzy, innym miastom na przestrogę.

XV.

Teraz transeamus usque Betlehem, gdzie srebrna pozłocona gwiazda oznacza miejsce, ubi Christus de Maria Virgine natus est. Nad tem miejscem stoi ołtarz, na którym — incredibile dictu — nam kapłanom rzymsko-katolickim celebrować nie wolno, bo ołtarz jest w rękach schizmatyków-greków. Do nas, łacinników, należy tylko obok ołtarz nad żłóbkiem Pana Jezusa.
W Betlehemie, gdzie przecież anieli śpiewali: in terra pax hominibus bonae voluntatis! — razi więcej, niż gdziekolwiek indziej, niezgoda chrześcijan. Gwiazdę srebrną w XVIII wieku zapuścili w święte miejsce Franciszkanie, którzy od trzynastego wieku są custodes Terrae sanctae. Pewnego poranka w roku 1847 była gwiazda skradziona przez Greków. Wydać nie chcieli. Spór trwał przez pięć lat i oparł się o rząd turecki, gdzie za Franciszkanami ujęła się Francja, za schizmatykami Rosja. Ponieważ podobnych sporów było więcej, np. także na górze Getsemane, wytworzyła się sytuacja mocno naprężona, aż o prestiż Rosji na wschodzie wybuchła w 1852 r. wojna t. zw. wschodnia czyli krymska. Rosja wyszła upokorzona, gwiazda betlehemska musiała być zwrócona, ale ołtarz pozostał w rękach schizmatyków.