Sprawa Mackeena wsiąknęła w piasek. Według amerykańskiego praw a winni się byli poszkodowani stawić przed sądem jako oskarżyciele prywatni. Ale ani pani Harding, ani Rockefeller, czy Regenskirm nie mieli ochoty wystawiać się na drwiny, oraz ołówki karykaturzystów. Gdy nazajutrz przyszło do rozprawy, sąd miał wprawdzie przed sobą szczegółowe zeznanie Bodenbacha, natomiast nie zjawił się ani jeden oskarżyciel. Toteż Hawkinsa puszczono zaraz, zaś Mackeen został skazany na dwa tygodnie aresztu policyjnego za wprowadenie w błąd władzy i pomiatanie sądem. Odsiedziawszy karę, zniknął z Nowego Jorku, wraz z żoną, premjowanem dzieckiem i Hawkinsem. Wyszachrowane pieniądze pozostały ich własnością.
Rozprawa ujawniła, że kombinacja Bodenbacha odpowiadała w pełni rzeczywistemu stanowi rzeczy. Dziecko zostało zabrane z parku przez żonę Hawkinsa, i ukryte w mieszkaniu Hawkinsów w Broklinie. Mackeen wiedział dobrze, iż porwanie amerykańskiego, a w dodatku premjowanego dziecka wzburzy niezmiernie opinję publiczną i na tem właśnie zbudował plan, który powiódł się znakomicie.
Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/190
Ta strona została przepisana.
