Strona:Hugo Bettauer - Trzy godziny małżeństwa.djvu/51

Ta strona została przepisana.

zyczną przewagę towarzysza, doznawał coraz większej nienawiści dla niego.
Obaj postanowili wstąpić na wydział prawa i znowu drogi ich życia, zewnętrznie biorąc, biegły równolegle. Erotyka jęła odgrywać wielką rolę w młodzieńcach. Leidlich musiał szukać miłości w błocie ulicy, podczas gdy serca wszystkich dziewcząt kłoniły się do pięknego, smukłego Thea, o energicznych, wyrazistych rysach twarzy i wymownem spojrzeniu.
Zdali obaj doktorat, Otto z ogromnym wysiłkiem, zaś Theo bez żadnego trudu i to maxima cum laude. Potem rozeszli się. Niezwykła bystrość rozumu i logiczność Thea popchnęła go do wstąpienia w służbę policji okrytej poniekąd zawsze nimbem romantyki. Leidlich został urzędnikiem państwowym.
Theo robił karjerę, prześcignął swych poprzedników, cieszył się powodzeniem w każdym kierunku, zaś Leidlich tkwił w swej klasie rangi i tonąc wśród innych szaraczków wiódł leniwy, bezwartościowy żywot małego biurokraty.
Z wybuchem wojny, wstąpił Bodenbach do wojska jako oficer rezerwy. Kilka czynów odwa-