się, gdy lew mówił te słowa do orła, i widziałem: a ono głowa, która była pozostała, ale one skrzydła, które k’niej przystały, a podniosły się były, aby królowały, zniknęły; i było panowanie ich maluczkie, a zamieszania pełne. I widziałem: a oto ich nie było widać, a wszystko ciało orłowe gorzało, a ziemia się lękała...« (Xi—XII, 3).
A gdy Ezdrasz »z trwogi i od wielkiej bojaźni ocucił się... i rzekł: »Panujący Panie... oznajmij słudze twemu wykład i rozdział tego strasznego widzenia...« usłyszał głos: »Orzeł, któregoś widział, to jest Królestwo, które Danielowi, bratu twemu w widzeniu jest okazane... A w niem królować będą królów dwanaście jeden po drugim. Bo wtóry pocznie królować a on dłużej trzymać królowanie będzie niż dwanaście. A tenci jest wykład dwanaście skrzydeł, któreś widział... A żeś widział ośm piór pod skrzydły jego tkwiące, ten jest wykład, nastaną w niem ośm królów, a których czasy lekkie będą i lata prędkie a dwa z nich zginą... ale dwa zachowani będą do końca. A iżeś widział trzy głowy w pokoju stojące, ten jest wykład: Najwyższy wzbudzi trzy królowania w czasy ostateczne jego (tego królestwa)... one zgromadzą niezbożności jego i dokonają ostatków jego. A iżeś widział, że większej głowy nie widać było, to znaczy, iż jeden z nich (królów) ma umrzeć na łożu swem a wszakże z mękami; dwa, którzy pozostaną, miecz ich pożre; jednego pożre, tego który z nim, a wszakżeż i ten na ostatek od miecza upadnie. A żeś widział, iż dwa pióra podskrzydlne przeszły do głowy... ten jest wykład: ci są które zachował Najwyższy ku końcowi... karać je będzie i wyrzuci im na oczy drapieztwa ich, bo je postawi na sądzie żywo... i pokarze je. Ostatek ludu mego wybawi przez trapienie... a rozweseli je aż przyjdzie koniec, dzień sądny...« (XII, 3—34).
Widzimy, że ów wykład owego widzenia zamiast postaci i przedmiotów alegorycznych, przedstawia państwa i królowania, czyli królów. Dla współczesnych to wystarczało. Ponieważ dla nas do zrozumienia wykładu tego za mało, ną podstawie prac różnych
Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/162
Ta strona została przepisana.