Strona:Ignacy Radliński - Apokryfy judaistyczno-chrześcijańskie.djvu/74

ona, dwie spaliła«. Lecz nie sama lista, tylko objaśnienia do niej i uzupełnienia jej stanowią rzecz ciekawą. Czytamy bowiem:
 »Sybilla delficka, nazywana również Artemidą, żyła przed wojną trojańską i wieszczby swe napisała (ἕγραφε) wierszami heroicznemi.
 »Sybilli chaldejskiej ojciec miał imię Berozus, matka Erymante.
 »Sybilla, Apollina i Lamji córka, lub, jak inni twierdzą, Arystokrata i Hydoli, lub, jak jeszcze inni, Ksynagora, lub, jak Hermippus utrzymuje, Teodora, jest Erytrejską, wskutek tego, że się urodziła w mieście Erytrejczyków, nazywanem Batti... Niektórzy ją Sycylijską, niektórzy Sardańską (Σαρὄάνην), niektórzy Gergicką, niektórzy Rodyjską, lub Libissą (Libijską), Lukańską, Samoską być poczytują. Żyła w 483 lata później od upadku Troi, napisała Księgi podtytułami: O biciu serca, Pieśni liryczne, Wieszczby. Przypisują jej również wynalazek liry trójkątnej.
 »Sybilla Elissa napisała wyrocznie i wieszczby wierszem sześciomiarowym.
 »Sybilla Kolofońska, imieniem Lampusa, córka Kalchasa, również wyrocznie, wieszczby i inne utwory napisała wierszami epickiemi.
 »Sybilla Tessalska, nazwana Manto, od Tyrezjasza pochodziła. (Manto, jako niewchodzącą do liczby Sybilli, podaje Klemens Aleksandryjski).
 »Sybilla Frygijska, przez niektórych Sarbis (Σάρβις) niektórych zaś Kassandrą, jeszcze innych Taraksandrą nazywana, też pisała proroctwa.
 »Sybilla Kumejską i Sybilla Tesprotis również pisały proroctwa.
 »Sybilla Chaldejska również przez niektórych hebrajską, czy też perską nazywana, nosząca znane imię Sambete, pochodziła od wielce błogosławionego Noego. Co opowiadają o Aleksandrze Macedońskim, ona przepowiedziała. O niej wzmiankuje Nikanor, który Żywot Aleksandra napisał. Ona o Chrystusie Panu i o Jego przybyciu wiele rzeczy przepowiedziała« (Suidas, (Σίβυλλα).
 Tak więc Suidas, wyliczywszy początkowo, zgodnie z autorem Przedmowy i Laktancjuszem, dziesięć Sybilli w porządku przez